DELA
Foto: iStockphoto

Kvinna är att vara

Att vara kvinna är att vakna på morgonen och inse att man glömde köpa mjölk, och finns det ens bröd hemma?

Att vara kvinna är att borsta tänderna och kissa samtidigt, att hänga tvätten på tork medan man sopar golvet och att skriva inköpslistor medan man packar gymppa-
påsen.

Att vara kvinna är att ligga på soffan och äta choklad, att skratta tills man nästan dör med bästa vännerna och att dricka champagne på en vitsippsäng.

Att vara kvinna är att ha bästa vänner, att krama, och sakna och skriva, att uppmuntra och jubla, att boka tid och ta en promenad.

Att vara kvinna är att vara ensam. Att se ut genom fönstret, att höra tevattnet koka, att vänta, att inte ha någon att ringa.

Att vara kvinna är att tänka på barn, att fundera över vad och om och när och med vem man vill, och när det är försent.

Att vara kvinna är att känna ett fladder under hjärtat, att klara mer än man trodde och att få en ny människa vid sitt bröst.

Att vara kvinna är att inte tänka på barn, att förstrött veta att man aldrig någonsin, att hitta syskonbarn och inga barn att glädjas över, att sova på nätterna.

Att vara kvinna är att blöda. Att räkna dagar, att ha ont, att sova med handduk
under rumpan, att äta piller och pulver och spy av smärta.

Att vara kvinna är att sluta blöda, att aldrig ens börja. Att bekymra sig, att undra vart mensen tog vägen, att fundera på säkra perioder.

Det är lust och olust, att skälva och vara spikrak.

Att vara kvinna är att gå i skolan och placeras mellan de bråkiga killarna.

Det är att veta svaret men lyssna på män som förklarar sämre. Det är att ha de högsta betygen men aldrig bli chef, att tjäna mindre och arbeta mer, det är att in-
leda sitt andra arbetspass då man kommer hem, att skriva listor och att ha bettskena.

Att vara kvinna är att krossa glastak, bli sin egen chef och andras, att peka med hela handen och bli
åtlydd.

Att vara kvinna är att glömma, att komma försent, att ha kläder
ut och in, att ha en lunchfläck på tröjan.

Att vara kvinna är att bada naken och känna det ljumma vattnet mot sin kropp, det är att vräka ut magen och ha hår under armarna.

Att vara kvinna är att gå på sminkkurs och måla läpparna röda, det är att vaxa och raka och plocka, det är att ta bort av sig själv och lägga till.

Att vara kvinna är att boxas och slå och sparka, att svettas och lukta, att ta i och ta för sig.

Att vara kvinna är att ta emot hatbrev och höra din jävla fitta.

Att vara kvinna är att undvika mörka gränder, att scanna rummet innan man går in, att skriva under upprop och att demonstrera. Det är att bli ifrågasatt för sin klädsel, att dra ner kjolen, att rätta till strumpbyxorna, att vingla i klackar och dansa strumpfota.

Att vara kvinna är att gråta till romantiska filmer, barn som lider, flyktingströmmar och ensamma åldringar.

Att vara kvinna är att inte veta vad tårögd betyder, att åtgärda, att blunda, att bara vara. Att inte ta på sig skuld.

Att vara kvinna är att ta på sig tonvis med skuld.

Att vara kvinna är att ta hand om sig själv, att simma, att yoga, att springa, att åtminstone vilja. Eller tycka att man borde.

Att vara kvinna är att strunta i sig själv, att tänka på andra. Att vara kvinna är att vårda, att vyssja, att nynna, att stoppa om.

Att vara kvinna är att lämna, att inte bry sig, att rycka på axlarna och gå
vidare.

Att vara kvinna är att vakna på morgonen och inse att man glömt köpa bröd.

Och äta jordgubbar istället.

 

Karin Erlandsson